Nakon „otkrića“ američkog
kontinenta Evropljani su sistemski pljačkali zlato od starosjedilaca. To zlato
su osvajači slali prije svega u Španiju i Portugal, a ono je dalje dospijevalo
i u druge evropske zemlje. Riječ je najčešće o predmetima izvanredne umjetničke
obrade čiji su nam majstori, starosjedioci američkog kontinenta, ali i
umjetničke škole, do danas ostali posve nepoznati. Evropljanima s početka XVI
st. nije bio nikakav moralni i etički problem ne samo pljačkati već i nemilice
ubijati američke starosjedioce. Umjetnine koje su dospijevale u Evropu nisu
percipirane kao umjetnička djela – naprotiv, već samo kao puko zlato koje je
masovno topljeno. Ipak, postoje izuzetci. Jedan od njih je i Albrecht Dürer koji je 1520. godine
imao priliku pregledati radove u zlatu američkih starosjedilaca i u svom Dnevniku zapisao je sljedeće:
Abrecht Dürer, autoportret |
Vidio sam i stvari koje su donesene kralju iz Nove zlatne zemlje: sunce potpuno od zlata, široko cijeli rif; isto tako mjesec, sav od srebra, isto toliko velik; isto tako razne kuriozitete njihovih oružja, oklopa i bacala; vrlo čudnu odjeću, posteljinu, i svakojake čudne predmete za ljudsku upotrebu, a sve je to oku ljepše od čudesa.*
Zlatni pehar - umjetnost Inka |
Mark
Tven je 1861. godine ispravio Darvinovu teoriju u delu koji se ticao
Indijanaca: oni nisu potekli od primata, već ili od gorila ili od kengura
ili od norveških pacova.**
*John Collier, Indijanci obiju Amerika, MH, Zagreb,
1968, str. 87.
**Mirča Elijade, Vodič
kroz svetske religije, Narodna knjiga Alfa, Beograd, 1996, str. 233.